αιματόβρεχτος — και αιματοβρεγμένος, η, ο ο βρεγμένος, βουτηγμένος με αίμα, γεμάτος αίματα … Dictionary of Greek
ακατάδευστος — ἀκατάδευστος, ον (Μ) [καταδεύω] αυτός που δεν είναι βρεγμένος, ο στεγνός … Dictionary of Greek
αστράγγιστος — ιχτος και ιγος, η, ο 1. αυτός που δεν έχει στραγγιχθεί, που δεν έχει υποστεί διήθηση («αστράγγιστο γιαούρτι») 2. εκείνος που είναι ακόμη βρεγμένος γιατί δεν του αφαιρέθηκε αρκετό υγρό με συμπίεση ἡ άπλωμα («αστράγγιστα ρούχα», «αστράγγιστο… … Dictionary of Greek
αυτοκίνητο — Όχημα το οποίο κινείται με κινητήρα που έχει πάνω του και το οποίο δεν σέρνεται από εξωτερική δύναμη. Γενικά χερσαίο όχημα που είναι κατασκευασμένο για να κινείται κατά κανόνα σε δρόμους και αντλεί την απαραίτητη για την κίνησή του ωστική δύναμη… … Dictionary of Greek
βουτηχτός — ή, ό [βουτώ] 1. αυτός που έχει βυθιστεί σε νερό, υγρό, χρέος κ.λπ. 2. βρεγμένος, σκεπασμένος από υγρό («βουτηχτός στη λάσπη», «βουτηχτός στο αίμα» κ.λπ.) 3. (για ψάρια και θαλασσινά) εκείνος που ψαρεύεται με βουτιές … Dictionary of Greek
βρεχτός — (AM βρεκτός) [βρέχω] βρεγμένος, μαλακός … Dictionary of Greek
δίβροχος — δίβροχος, ον (Α) ο ποτισμένος, βρεγμένος δύο φορές («ἐάν τε δίβροχον ἐάν τε τρίβροχον βούλη ποιεῑν», Διοσκουρίδης. [ΕΤΥΜΟΛ. < δι * + βροχος < βροχή] … Dictionary of Greek
δίομβρος — δίομβρος, ον (Α) [όμβρος] 1. βρεγμένος από τη βροχή 2. βροχερός … Dictionary of Greek
δακρύβρεκτος — και δακρύβρεχτος, η, ο 1. ο βρεγμένος με δάκρυα 2. όποιος έχει δακρυσμένα μάτια, ο δακρυσμένος 3. (ειρωνικά, για θεατρικά κ.λπ. έργα) εκείνος που προκαλεί εύκολη, ρηχή συγκίνηση στο κοινό. [ΕΤΥΜΟΛ. < δάκρυ + βρέχω. Η λ. μαρτυρείται από το 1839 … Dictionary of Greek
δημός — (5ος αι. π.Χ.). Αθηναίος, γιος του Πυριλάμπη που φημιζόταν για το κάλλος του. Για την ομορφιά του γίνεται λόγος στον Γοργία του Πλάτωνα και στον Αριστοφάνη. Το σπίτι του Πυριλάμπη και του Δ. ήταν γνωστό σε όλη την Ελλάδα για τα πτηνοτροφεία του,… … Dictionary of Greek
διάβροχος — η, ο (AM διάβροχος, ον) [διαβρέχω] βρεγμένος, καταμουσκεμένος αρχ. 1. δακρυσμένος 2. μεθυσμένος 3. αυτός που κατέχεται υπερβολικά από κάποιο πάθος … Dictionary of Greek